Korte humoristische verhalen over het emigreren naar Italië en een vrolijke kennismaking met de gewoonten en gebruiken van de Italianen.
Over mafiose makelaars, Mussolini-achtige aannemers, louche loodgieters, Italiaanse burenruzies, misdadige dierenartsen, ziekenhuisavonturen, het leren drinken van wijn, het eten van pizza, theaterbezoek, truffelhonden en nog veel meer!
Inhoud
In 2008 emigreerde de auteur met man en hond naar het zonnige Italië om daar Bed & Breakfast Villa I Due Padroni te beginnen. Maar voor ze de eerste gasten konden ontvangen moesten er heel wat hordes genomen worden ...
In 2014 deed Stef verslag van zijn belevenissen bij het kopen en verbouwen van een huis, het verkrijgen van een burgerservicenummer en een bankrekening, het inschrijven bij de gemeente en bij het ziekenfonds, het importeren van een auto en tal van andere zaken die tal van (bureaucratische) moeilijkheden opleverden. Deze problemen kwamen telkens op geheel Italiaanse wijze tot een oplossing, wat vaak tot gefronste Hollandse wenkbrauwen en hilarische taferelen leidde.
In 2016 verscheen het vervolg met nog meer humoristische verhalen over het dagelijkse leven in Italie.
Since 2014 more than 1100 paperbacks sold and several hundreds of ebooks as well. On the major online bookshop The Netherlands, bol.com, it has received 35 reviews, all very favourable, 4,9 out of 5.
Non ci sono problemi
Een been stond nog op de grond, maar toch reed de auto van de makelaar al weg. Alleen door ook dit laatste been snel binnenboord te trekken en het portier dicht te slaan, konden we een ongeluk voorkomen. De makelaar had haast! We gingen dan ook twee huizen bekijken, in de Oltrepò Pavese, aan de overkant van de grote rivier de Po, die dwars door Noord Italië loopt. Vanuit Pavia, onze tijdelijke woonplaats, was dat een half uur rijden. Ik zat voorin en de makelaar kletste honderduit in rap Italiaans. Ik verstond maar een deel van wat hij zei, ook doordat ik afgeleid werd door het verkeer waar we op zijn Italiaans doorheen kruisten.
Eenmaal ten zuiden van Pavia was het rustiger op de weg en begreep ik dat Nicola Olita het vooral had over zijn kennis van zaken en de goede staat van de huizen die we gingen bekijken. En wat er eventueel niet naar onze zin zou zijn, kon eenvoudig worden aangepakt, zonder extra kosten, dat had hij al met de verkopers afgesproken. Non ci sono problemi, riep hij. De verkooppraatjes waren al begonnen. Als de kleur van het huis ons niet zou bevallen, dan kon het overgeschilderd worden, nog voor de oplevering, in elke ja echt elke kleur die we maar wilden, zelfs pimpelpaars! Non ci sono problemi! Sterker nog, ook de tuin zou van alle onkruid worden ontdaan, dat kon hij garanderen. Nou ja, hij zou zich ervoor inspannen.
Het landschap ten zuiden van Pavia was vooralsnog vlak, met rijstvelden, akkers en populierplantages. Langs de provinciale weg veel lintbebouwing, een afwisseling van huizen in alle soorten en maten en winkelcentra. Kleine dorpjes met winkeltjes, een restaurant en een bar. In verte doemde echter al het heuvellandschap op, waar het huis van onze dromen zou moeten liggen.
Olita ratelde verder.
| Language | Status |
|---|---|
|
German
|
Translation in progress.
Translated by Susanne Braumann
|
|
Hindi
|
Translation in progress.
Translated by Felix Finn
|
|
Italian
|
Already translated.
Translated by Giulia Favino
|
|
|
Author review: Giulia provided an excellent translation which was confirmed by our native Italian Friends who appreciated very much that they could finally read about our emigration adventures. |
